L.E.T.S: Lokaal Eten en Tuinieren… Samen!

De serre is winterklaarVandaag wist ik het weer! Dit is waarom ik LETSen zo plezant vind…

Na de eerste nachtvorst twee weken geleden zag het er in de serre weer triest uit…
De tomatenplanten en de komkommers waren dood, en het was duidelijk dat er weer een ferme klus op me wachtte. Een ferme klus… waar ik behoorlijk tegenop zag.

Maar dat was buiten LETS gerekend.
Een mailtje dus naar onze mailinglijst met de vraag wie het zag zitten mij vandaag twee uurtjes te helpen om de serre op te ruimen?
Daartegenover stond – naast de gebruikelijke waardering in LETSkes – ook het vooruitzicht van een kom stevige soep met zelfgebakken brood aan het einde van de klus, en de stellige belofte dat ik in de loop van de komende maanden in de tuin van de helpers een wederdienst zou komen leveren.

De respons om mijn mailtje was meer dan overtuigend, dus ik hoopte dat de weergoden ons gunstig gezind zouden zijn…

En zo stonden we vanmorgen met z’n zessen aan de aftrap.
Even nog was het bewolkt, maar het duurde niet lang of een flauw herfstzonnetje brak door, dat zich pas weer ging verschuilen toen we allemaal goed en wel achter de pompoensoep zaten.
Gelukkig had ik nog een paar andere klussen bedacht, want die serre, die was binnen een half uurtje ‘aan kant’.
Ook het peulvruchtenperceel werd opgeruimd, zeker vijf kuub herfstblaren van de grasveldjes geharkt en naar het andere eind van de tuin gekruid, en een braakliggend perceel bedekt met karton en hakselhout.

En natuurlijk vind ik het fantastisch dat er zoveel werk verzet was, maar waar ik dan nog het meest van geniet is het samenzijn…
‘LETS’ stond hier vandaag voor ‘Lokaal Eten en Tuinieren, Samen!’

Een hele dikke merci aan Clara, Hans, Els en Jan!
Tot LETSens!

Geruimd herfstblad

3 gedachten over “L.E.T.S: Lokaal Eten en Tuinieren… Samen!

  1. Wat leuk om te lezen hoeveel deugd letsen je doet. Ik word steeds jaloerser op jullie website die helemaal van deze tijd is. Leuk vormgegeven, haarscherpe foto’s. En dan deze getuigenis erbij. Top!

  2. Mooi zo een tekstje erbij – een stukje Lets-dagboek waar velen dan nog even van kunnen genieten. En zo kan je het reilen en zeilen van Zandland volgen, ondanks je er om één of andere reden niet bij kan zijn. Maar het toch een stimulans is om binnen je eigen mogelijkheden iets aan te bieden. Even nadenken, en het dan waarmaken – streefdoelen, elk op zich – met zijn talenten en gaven. Bondgenoten, waar ‘delen’ het gegeven is, en onze aardbol ook in het middelpunt blijft staan.

    1. Dankjewel Ann,
      Hopelijk kunnen we als groep – net zoals we samen LETS Zandland maken – ook samen dit blogje kunnen maken.
      In de loop van de komende weken/maanden zal ik daarom ook een paar leden vragen, of ze zelf ook een stukje willen schrijven, over een bijzondere LETS-ervaring, over wat LETS voor hen betekent…
      En jij stond ook hoog op het lijstje van ‘genomineerden’!
      Groet,
      die andere Ann…

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deel:

Laatste Berichten